Het historisch rendement van fysiek goud sinds 1971

Al eeuwenlang speelt goud een bijzondere rol in de wereldeconomie. Maar pas sinds 1971 werd het écht interessant voor particuliere beleggers. Dat jaar betekende het startschot voor de vrije goudhandel: de goudstandaard werd losgelaten, en de prijs van goud werd voortaan bepaald door vraag en aanbod. Sindsdien is het historisch rendement van goud veel inzichtelijker geworden en opvallend stabiel op de lange termijn.

1971: het kantelpunt voor goudbeleggers

Toen de Amerikaanse president Nixon in 1971 de dollar loskoppelde van de goudstandaard, veranderde alles. Goud werd niet langer vastgepind aan een vaste waarde, maar ging meebewegen met de markt. Dat maakte de weg vrij voor particuliere beleggers om goud te zien als iets meer dan alleen een monetaire reserve. Sinds dat moment is het rendement van fysiek goud niet alleen meetbaar geworden, maar ook een serieus onderdeel van menig beleggingsstrategie.

Terugblik op vijf decennia rendement

Wie het historisch rendement van goud bestudeert, ziet een grillig maar boeiend patroon. In de jaren ’70 explodeerde de goudprijs door wereldwijde inflatie en economische onzekerheid. In 1980 piekte de prijs boven de $800 per troy ounce. De daaropvolgende decennia waren rustiger, maar vanaf het jaar 2000 nam de waarde van goud opnieuw een vlucht — met als hoogtepunt een record van ruim $1900 in 2011.

Over de hele periode genomen blijkt het rendement van fysiek goud betrouwbaar: geen spectaculaire groeicijfers zoals bij aandelen, maar wel een sterke en stabiele stijging over de lange termijn. Zeker in tijden van crisis blijkt goud keer op keer zijn waarde te behouden.

Goud versus andere beleggingen

Zet je het rendement van fysiek goud naast dat van aandelen of obligaties, dan vallen de verschillen direct op. Aandelen bieden gemiddeld hogere rendementen, maar brengen ook meer risico met zich mee. Obligaties zijn juist conservatiever, met beperkte winsten. Fysiek goud bevindt zich precies daartussenin: het schittert vooral in periodes van economische onrust.

Tijdens beurscrashes of inflatiepieken blijft goud opvallend stabiel. Voor wie op zoek is naar rust in zijn portefeuille, is fysiek goud een uitstekende buffer. Het rendement is misschien minder spectaculair, maar het biedt bescherming wanneer het erop aankomt.

Wat beïnvloedt het historisch rendement van goud?

Meerdere factoren spelen een rol in hoe goud rendeert. Inflatie is er daar één van: stijgen de prijzen, dan stijgt vaak ook de goudprijs. Ook lage rentes maken goud aantrekkelijker, omdat traditionele spaar- en beleggingsproducten minder opleveren. Tel daar geopolitieke onrust, valutaschommelingen en de groeiende vraag vanuit opkomende economieën zoals India en China bij op, en je begrijpt waarom de goudprijs blijft bewegen.

Daarnaast speelt emotie een grotere rol dan veel mensen denken. In tijden van onzekerheid kiezen beleggers vaak voor tastbare zekerheid. En goud blijft, ook psychologisch, het ultieme toevluchtsoord.

Wat kunt u hier als belegger van leren?

Wie zich verdiept in het rendement van fysiek goud, ontdekt vooral één ding: goud is geen sprinter, maar een marathonloper. Het levert zelden snelle winst op, maar bewijst zijn waarde over langere perioden.

Wilt u goud opnemen in uw beleggingsmix? Dan is spreiding het sleutelwoord. Kies bijvoorbeeld voor gespreide aankopen over meerdere momenten of combineer fysiek goud met andere veilige beleggingen. Vergeet ook niet: fysiek goud betekent ook zelf opslag regelen of vertrouwen op een betrouwbare aanbieder.

Wie geduld heeft en een lange adem heeft, kan met goud een degelijke bescherming bouwen tegen financiële stormen.

NB: Dit artikel is ter informatie. Aan de inhoud van deze tekst kunnen geen rechten worden ontleend. Deze informatie kan verouderd en hierdoor onjuist zijn. Raadpleeg altijd de juiste instanties voor actualiteiten, wet- en regelgeving.